Al weken lang houdt de discussie rond de nog uit te komen koranfilm van Geert Wilders de gemoederen bezig. Hoewel menig journalist erg schande over spreekt hoeveel aandacht Wilders hiermee krijgt, zijn het dezelfde journalisten die deze aandacht verschaffen. Van de politicus zelf hoor je nauwelijks iets. Ondanks alle aandacht voor de film zijn er eigenlijk twee discussies die door elkaar spelen maar ze worden zelden duidelijk benoemd. Aan de ene kant is er de discussie rond de vrijheid van meningsuiting en de eventuele beperking daarvan. Belediging en het aanzetten tot haat zijn vervolgbare handelingen en de begrenzing van die delictsomschrijvingen zijn fundamentele onderwerpen die in een rechtstaat besproken moeten kunnen worden. Aan de andere kant is er de discussie die zou moeten gaan over reacties van Islamitische zijde op kritiek of belediging van hun godsdienst. Aan dit debat gaan de 'deskundigen' meestal voorbij. In plaats van de overtrokken reacties van Moslims op kritiek jegens de Islam te bespreken wordt er voor de meer politiek correcte aanval op Geert Wilders gekozen.
Misschien heeft dit echter niet alleen te maken met politieke correctheid maar ook met onderliggende angstgevoelens en het algemene gebrek aan kennis over de Islam. Om een mening te kunnen geven in deze discussie is namelijk een zekere bekendheid met de Islam en de Islamitische tradities noodzakelijk. Een groot probleem is dat niet alleen de autochtone Nederlanders daar weinig weet van hebben, ook de Nederlandse Moslims zijn zelden bekend met de precieze regels van hun godsdienst, en laten zich daardoor vaak en snel meevoeren door opruiende en radicale sentimenten binnen de Islamitische gemeenschap.
Even de feiten. In principe is belediging van de Islam of van hun profeet inderdaad een strafbaar feit, althans volgens de regels van het Islamitisch recht. Dat deze regels in Nederland geen enkele rechtsgeldigheid kennen laat ik hier even buiten beschouwing. Een Moslim die zijn profeet of zijn godsdienst afvalt, neemt daarmee afstand van zijn religie. In de traditie van de Islam staat daarop de doodstraf. Duidelijke zaak dus. Wat echter vergeten wordt is het feit dat dit alleen maar geldt voor MOSLIMS! Voor mensen die geen Moslim zijn gelden de wetten van de Islam uiteraard niet. Dat houdt dus in dat uitlatingen van ongelovigen als Geert Wilders, hoe pijnlijk en beledigend deze ook mogen worden opgevat, niet onder het Islamitisch recht vallen. Er worden hierdoor geen religieuze wetten gebroken en van rechtsgeldige vergelding of bestraffing kan geen sprake zijn. De Koran is hier zelfs bijzonder duidelijk over. In een van de verzen (Koran: 4:140) staat dat het Moslims geboden is zich afzijdig te houden van gesprekken, waarin personen zich kritisch uitlaten over de Islam. Er staat dat die afzijdigheid geboden is 'totdat' (Arabisch: hattā) de gesprekken weer ergens anders over gaan. Daarna kan weer gezellig samengeleefd worden met de ongelovigen. Het vers vertelt verder dat God deze ongelovigen later wel in de hel zal verzamelen. Er wordt dus niet opgeroepen zelf in te grijpen of door God geëist dat moslims ervoor zorg dragen dat de gesprekken beëindigen. Die Moslims die daarom met bedreigingen, of zelfs met geweld, kritiek of belediging willen aanpakken handelen dus niet volgens de wetten van hun geloof. Eenvoudig niet naar de film kijken en er niet over praten is volgens God genoeg, zelf verplicht. Door zelf te willen handelen, gaan ze namelijk op de troon van God zitten. Het zou me verbazen als deze hoogmoed door God niet meer kwalijk genomen wordt dan de onwetende kritiek van de ongelovigen.
Er bestaat dus geen religieuze verplichting voor een reactie op de film van Wilders. Hoe moeten eventuele gewelddadige gevolgen die kunnen plaatsvinden na vertoning van deze film dan geïnterpreteerd worden? Er zijn twee antwoorden mogelijk. Ten eerste zijn potentiële onstuimige reacties mogelijk manifestaties van sociale ontevredenheid en uitingen van baldadigheid door gefrustreerde Moslim jongeren. In dat geval breken ze gewoon de wet en moet de politie deze raddraaiers aanpakken als jonge criminelen. Het tweede antwoord is zorgwekkender. Als het niet alleen maar draait om het ventileren van burgerlijke ongenoegens maar als er daadwerkelijk een religieuze ondertoon aanwezig is, dan zijn mogelijke rellen of andere vormen van publieke intimidatie niet anders op te vatten dan het voeren van Jihad, een religieuze oorlog. Dit klinkt onheilspellend en dat is het ook. Een doel van Jihad is het Islamiseren van nieuwe gebieden door het opleggen van de regels van Islam aan de bevolking van die gebieden. Door geweld te gebruiken tegen de film van Wilders zouden Moslims in dit geval dan ook niets anders willen bereiken dan invoering van Islamitische wetten in Nederland. Dat wil zeggen: het wettelijk strafbaar stellen van belediging van de Islam en zijn profeet. Mocht dit de reden zijn van een, zo gevreesde hevige reactie, dan gaat het niet om crimineel gedrag maar om politieke, antidemocratische handelingen.
Dit vraagstuk is, op dit moment, vele malen interessanter dan dat over de vrijheid van meningsuiting. Het is dan ook hoognodig om, voor de eerste vertoning van de koranfilm, hierover met prominente Moslims en hun religieuze leiders te praten. Als zij oprecht gelovig zijn en van de Islam niet hun politieke vehikel maken, zullen zij hun mede Moslims duidelijk kunnen maken dat de aanstaande film en eventuele andere uitingen die voor Moslims als beledigend ervaren kunnen worden, genegeerd dienen te worden. Hun religie roept namelijk niet op tot een reactie. Uiteraard bestaat altijd de mogelijkheid de rechter om een oordeel te vragen over de mogelijke haatzaaiende inhoud van de film. Deze rechtsgang staat eenieder vrij, maar aangezien een goed Moslim de film niet zal bekijken, zal dit waarschijnlijk door meester G. Spong gebeuren. Deze aanpak zou de Nederlandse samenleving een stuk aangenamer maken en ook de hele discussie rond van de vrijheid van meningsuiting oplossen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten